ما معمولا به مرگ به عنوان یک مرگ مادی نگاه میکنیم، یعنی مرگی که شامل جسم و بدن ما میشود. اما کتاب مقدّس به چندین شکل مختلف درباره مرگ سخن میگوید.
مرگ روحانی - اول از همه یک مرگ روحانی وجود دارد که حاصل سقوط در گناه است. پولس مینویسد که بدون مسیح ما در خطایا و گناهان مرده بودیم حتی با وجود اینکه از نظر جسمانی هنوز زنده هستیم (افسسیان ۲: ۵؛ کولسیان ۲: ۱۳). روح ما از نظر عملی مرده است و بیش از این دیگر زندگی ما را در تحت نظارت ندارد، و ما نمیتوانیم بواسطه خودمان به نزد خداوند برویم (یوحنا ۶: ۴۴؛ اول قرنتیان ۲: ۱۴). اما روح ما بواسطه مسیح حیات دوباره خواهد یافت حتی با وجود اینکه بدن ما تا بازگشت ثانوی مسیح فانی باقی بوده و در معرض مرگ جسمانی قرار دارد (رومیان ۸: ۱۰).
مرگ جسمانی - دوم اینکه یک مرگ جسمانی وجود دارد که اغلب مسیحیان بر این باورند که این مرگ جسمانی در هنگام جدا شدن جان از بدن رخ خواهد داد (دوم قرنتیان ۵: ۱-۹؛ مقالات عمومی: وقایع پس از مرگ؟ مشاهده شود). کاملا روشن نیست که آیا آدم و حوا با بدن فانی یا با بدن غیر فانی آفریده شدهاند. اما گناه سبب شد که آنها از دسترسی به درخت حیات محروم شوند، و مجازات آنها شامل مرگ جسمانی نیز بود (پیدایش فصل ۳). همه ما دارای بدنهایی هستیم که محکوم به مرگ هستند (رومیان ۵: ۱۲-۱۴)، اما در روز رستاخیز آنانی که توکل خود را بر مسیح قرار دادهاند بدن جسمانی جدیدی دریافت خواهند کرد که هرگز از بین نخواهد رفت (اول قرنتیان ۱۵: ۴۲).
مرگ جان مسیح به ما هشدار داد تا از خداوند بترسیم که قادر است بر هلاک كردن روح و جسم در جهنم (متی ۱۰: ۲۸). و یوحنا به ما درباره موت ثانی در دریاچه آتش هشدار میدهد (مکاشفه ۲۰: ۶، ۱۴). اغلب مسیحیان باور دارند که جان با آگاهی کامل، متحمل رنج ابدی در دریاچه آتش یا جهنم خواهد شد و این میتواند به نوعی مرگ روانی یا ”مرگ جان“ در نظر گرفته شود (متی ۲۵: ۴۱؛ مکاشفه ۲۰: ۱۰، ۱۵). سایرین بر این باورند که ”موت ثانی“ یعنی نابودی نهایی و کامل روح، جان و بدن سبب پایان یافتن رنج مجازات نهایی خواهد شد (متی ۱۰: ۲۸). اما مسیحیان دچار و متحمل هیچ گونه مرگی که مربوط به جان باشد نخواهند شد. مسیح وعده داد من جانهای شما را آرامی خواهم بخشید (متی ۱۱: ۲۹؛ ۱۶: ۲۵-۲۶)، و پطرس مینویسد که شما از قبل انجام ایمان خود یعنی نجات جان خویش را یافتهاید (اول پطرس ۱: ۹).
مرگ روحانی - اول از همه یک مرگ روحانی وجود دارد که حاصل سقوط در گناه است. پولس مینویسد که بدون مسیح ما در خطایا و گناهان مرده بودیم حتی با وجود اینکه از نظر جسمانی هنوز زنده هستیم (افسسیان ۲: ۵؛ کولسیان ۲: ۱۳). روح ما از نظر عملی مرده است و بیش از این دیگر زندگی ما را در تحت نظارت ندارد، و ما نمیتوانیم بواسطه خودمان به نزد خداوند برویم (یوحنا ۶: ۴۴؛ اول قرنتیان ۲: ۱۴). اما روح ما بواسطه مسیح حیات دوباره خواهد یافت حتی با وجود اینکه بدن ما تا بازگشت ثانوی مسیح فانی باقی بوده و در معرض مرگ جسمانی قرار دارد (رومیان ۸: ۱۰).
مرگ جسمانی - دوم اینکه یک مرگ جسمانی وجود دارد که اغلب مسیحیان بر این باورند که این مرگ جسمانی در هنگام جدا شدن جان از بدن رخ خواهد داد (دوم قرنتیان ۵: ۱-۹؛ مقالات عمومی: وقایع پس از مرگ؟ مشاهده شود). کاملا روشن نیست که آیا آدم و حوا با بدن فانی یا با بدن غیر فانی آفریده شدهاند. اما گناه سبب شد که آنها از دسترسی به درخت حیات محروم شوند، و مجازات آنها شامل مرگ جسمانی نیز بود (پیدایش فصل ۳). همه ما دارای بدنهایی هستیم که محکوم به مرگ هستند (رومیان ۵: ۱۲-۱۴)، اما در روز رستاخیز آنانی که توکل خود را بر مسیح قرار دادهاند بدن جسمانی جدیدی دریافت خواهند کرد که هرگز از بین نخواهد رفت (اول قرنتیان ۱۵: ۴۲).
مرگ جان مسیح به ما هشدار داد تا از خداوند بترسیم که قادر است بر هلاک كردن روح و جسم در جهنم (متی ۱۰: ۲۸). و یوحنا به ما درباره موت ثانی در دریاچه آتش هشدار میدهد (مکاشفه ۲۰: ۶، ۱۴). اغلب مسیحیان باور دارند که جان با آگاهی کامل، متحمل رنج ابدی در دریاچه آتش یا جهنم خواهد شد و این میتواند به نوعی مرگ روانی یا ”مرگ جان“ در نظر گرفته شود (متی ۲۵: ۴۱؛ مکاشفه ۲۰: ۱۰، ۱۵). سایرین بر این باورند که ”موت ثانی“ یعنی نابودی نهایی و کامل روح، جان و بدن سبب پایان یافتن رنج مجازات نهایی خواهد شد (متی ۱۰: ۲۸). اما مسیحیان دچار و متحمل هیچ گونه مرگی که مربوط به جان باشد نخواهند شد. مسیح وعده داد من جانهای شما را آرامی خواهم بخشید (متی ۱۱: ۲۹؛ ۱۶: ۲۵-۲۶)، و پطرس مینویسد که شما از قبل انجام ایمان خود یعنی نجات جان خویش را یافتهاید (اول پطرس ۱: ۹).
No comments:
Post a Comment