نجات برای همه

5در مورد آن عدالت که از شریعت به دست می آید موسی می نویسد: «هرکه شریعت را به عمل آورد به وسیلۀ آن زیست خواهد کرد.» 6اما دربارۀ عدالت که از راه ایمان به دست می آید می گوید: «در دل خود نگوئید کیست که به آسمان صعود کند؟» (تا مسیح را پائین آورد) 7یا: «کیست که به جهان زیرین فرو رود؟» (تا مسیح را باز از میان مردگان بیرون آورد). 8او می گوید: «کلام خدا (یعنی همان پیام ایمانی که ما اعلام می کنیم) نزدیک توست، آن در دهان و در قلب توست،» 9زیرا اگر با زبان خود اقرار کنی که عیسی، خداوند است و در دل خود ایمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، نجات می یابی. 10زیرا انسان با دل ایمان می آورد و عادل شمرده می شود و با زبان خود اقرار می کند و نجات می یابد. 11نوشته شده است: «هر که به او ایمان آورد هرگز خجل نخواهد شد.»12پس هیچ تفاوتی میان یهودیان و غیر یهودیان نیست زیرا خدای واحد، خداوند همه است و نسبت به همۀ کسانی که به او روی می آورند، بی اندازه بخشنده است؛13زیرا «هر کس که نام خداوند را بخواند، نجات می یابد.»

 14اما اگر به او ایمان نیاورده اند، چگونه می توانند به او روی آورند؟ و چگونه می توانند به کسی ایمان آورند که دربارۀ او چیزی نشنیده اند؟ و چگونه می توانند بدون حضور کسی که آن پیام را اعلام کند چیزی بشنوند؟ 15و آن ها چگونه می توانند پیام را اعلام کنند اگر برای این کار فرستاده نشده باشند؟ چنانکه نوشته شده است: «چه خوش است قدم های کسانی که بشارت می دهند.» 16اما همه، آن بشارت را نپذیرفتند زیرا خود اشعیا می فرماید: «خداوندا چه کسی پیام ما را باور کرده است؟» 17پس ایمان از شنیدن پیام پدید می آید و پیام ما کلام مسیح است.

 18اما می پرسم: «آیا ممکن است که آن ها پیام را نشنیده باشند؟ البته شنیده اند،

زیرا صدای ایشان به سرتاسر جهان

و سخن آن ها به دور افتاده ترین نقاط دنیا رسیده است.»

19باز می پرسم: آیا قوم اسرائیل این را نمی دانست؟ پیش از همه موسی می گوید:

«من به وسیلۀ کسانی که حتی قومی به شمار نمی آیند،

حسادت شما را بر می انگیزم

و توسط قومی نادان،

شما را به خشم خواهم آورد.»

20و اشعیا با جرأت بیشتر می گوید:

«کسانی مرا یافتند که طالب من نبودند

و خود را به کسانی ظاهر ساختم که جویای من نبودند.»

21اما دربارۀ قوم اسرائیل می گوید: «تمام روز با آغوش باز منتظر بازگشت این قوم نافرمان و سرکش هستم.»

زندگی کامل در مسیح

6پس همان طوری که روزی مسیح عیسی را به عنوان خداوند خود پذیرفتید اکنون همیشه در پیوستگی با او زندگی کنید. 7در او ریشه بگیرید و رشد کنید. همانگونه که تعلیم یافتید در ایمان استوار باشید و در ستایش خدا برای دیگران نمونه باشید.

8متوجه باشید مبادا کسی با دلایل پوچ و فلسفه ای که متکی به سنت های انسانی و عقاید طفلانۀ این جهان است، شما را اسیر خود سازد. این تعالیم از مسیح نیست.9زیرا اُلوهیت بطور کامل در مسیح مجسم شد 10و شما نیز در او که مافوق همۀ قدرت ها و ریاست هاست، کامل شده اید.

 11شما نیز در پیوستگی با او سنت شده اید، سنتی که به دست انسان صورت نگرفته است بلکه به وسیلۀ سنت مسیح که قطع طبیعت نفسانی است به عمل می آید. 12وقتی شما تعمید گرفتید با مسیح دفن شدید و نیز در تعمید خود به وسیلۀ ایمان با قدرت خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، با او قیام کردید. 13خدا شما را که به علت خطایای خود مُرده و در جسم خود سنت نشده بودید با مسیح زنده کرد و همۀ گناهان ما را بخشیده است. 14او سند محکومیت ما را همراه با تمام مقرراتی که برضد ما بود محو کرد و آن را به صلیب خود میخکوب نموده از بین برد. 15مسیح بر روی آن صلیب تمام قدرت های آسمانی و فرمانروایان را خلع سلاح کرد و بر آن ها پیروز شد و آن ها را پیش همه رسوا ساخت.

 16بنابراین در مورد خوراک یا نوشیدنی یا رعایت عید یا ماهِ نو یا روز سَبَت به هیچ وجه تحت تأثیر انتقاد دیگران قرار نگیرید. 17این چیزها فقط سایۀ آن واقعتی است که قرار است بیاید و آن واقعیت خود مسیح است. 18نگذارید کسی با فروتنی ظاهری و پرستش فرشتگان شما را از گرفتن تاج پیروزی باز دارد زیرا چنین شخصی با اتکاء به رؤیاهایی که دیده است و به خاطر افکار دنیوی خود بی جهت مغرور می شود. 19این قبیل اشخاص رابطۀ خود را با سر یعنی با مسیح قطع کرده اند. تحت فرمان مسیح تمام بدن نیرو می گیرد و به توسط مفاصل و رشته ها به هم متصل می شود و همانطور که خدا می خواهد نمو می کند.

عید قیام

از آنجا که قیام مسیح چنین اهمیتی دارد، دشمنان مسیحیت نیز بیشتر آن را هدف حملۀ خود قرار داده‌اند. ولی خدا را شکر که نه فقط کلام خدا بلکه شواهد تاریخی نیز حقیقت قیام عیسی مسیح را تأیید می‌کنند.

اما چرا رستاخیز مسیح اهمیت دارد؟ و چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟

۱-‏‏‏‏ قیام مسیح الوهیت او را ثابت می‌کند

تمام ادعاهای مسیح به‌وسیله قیامش تأیید می‌شود. رستاخیر مسیح ثابت می‌کند که تمام گفته‌های او درست بوده و او واقعاً مسیح است‌. «با زنده شدنش پس از مرگ با قدرتی عظیم ثابت نمود که از لحاظ قدوسیت خدایی‌، او پسر خداست‌» (رومیان ۱:‏۴).

۲-‏‏‏‏ قیام مسیح نشان می‌دهد که خدا کار او را بر روی صلیب پذیرفته است‌

برخاستن مسیح از مردگان مهر موافقت و تأیید خدا را بر کار او نشان می‌دهد. اکنون ما می‌توانیم اعلام بکنیم که آمرزش از گناهان و نجات برای همه وجود دارد. «او به‌خاطر گناهان ما تسلیم مرگ گردید و زنده شد تا ما در پیشگاه خدا کاملاً نیک محسوب شویم‌» (رومیان ۴:‏۲۵). پس وقتی پولس موعظه می‌کرد، می‌توانست بگوید‌‌‌: «ما در حضور شما مژدۀ آن وعده‌ای را که خدا به پدران ما داد اعلام می‌کنیم‌، که خدا برای ما که فرزندان آنان هستیم‌، با رستاخیر عیسی به آن وعده وفا کرده است ... و بدانید که مژدۀ آمرزش گناهان به‌وسیلۀ عیسی به شما اعلام می‌شود» (اعمال رسولان ۱۳:‏۳۲-‏‏‏‏۳۳ و ۳۸).

۳-‏‏‏‏ قیام مسیح نشان می‌دهد که مسیح امروز زنده است‌، برای ایمانداران شفاعت می‌کند، و همراه آنها می‌باشد

ما نه فقط احتیاج به نجات از مجازات گناه داریم‌، بلکه همیشه احتیاج به شفاعت و کمک هم داریم‌. پس خدا را شکر، همانطوری که پولس می‌فرماید‌‌‌: «عیسی مسیح‌... مرد و دوباره زنده شد و اکنون در دست راست خدا از ما شفاعت می‌کند» (رومیان ۸:‏۳۴).

همچنین مسیح به‌وسیلۀ روحش با ماست، «... و بدانید که من هر روزه تا انقضای عالم با شما هستم‌» (متی ۲۸:‏۲۰). مسیح قدرت خود را به ما عطا می‌کند تا ما بتوانیم بر قدرت گناه پیروز بشویم‌. پس قیامت مسیح به ایمانداران اطمینان می‌دهد که او نیروی لازم را جهت زندگی و خدمت به ما می‌بخشد.

۴-‏‏‏‏ قیامت مسیح تضمینی است در مورد اینکه خدا بدن‌های ما را هم زنده خواهد کرد

پولس در این مورد می‌فرماید‌‌‌: «اگر روح خدا که مسیح را پس از من زنده گردانید در وجود شما ساکن باشد، همانطور که او را پس از مرگ زنده گردانید، به‌وسیلۀ همان روح‌القدس که در شما ساکن است به جسم فانی شما هم حیات خواهد بخشید» (رومیان ۸:‏۱۱). بنابراین طرز فکر ما در مقابل مرگ کاملاً عوض می‌شود. چون مسیح ما را از ترس از مرگ آزاد ساخته (عبرانیان ۲:‏۱۴-‏‏‏‏۱۵) و امید زنده‌ای به ما داده (اول پطرس ۱:‏۳-‏‏‏‏۵ و ۲۱)، دیگر نمی‌ترسیم‌. همین حقیقت باعث شد که ایمانداران اولیه در مقابل مشکلات‌، سختی‌ها و جفاها ادامه بدهند. پولس حتی می‌فرماید‌‌‌: «اگر امید ما به مسیح فقط منحصر به این زندگی باشد، از تمام مردم بدبخت‌تر هستیم‌.» او در آیۀ بعدی می‌فرماید‌‌‌: «اما در حقیقت مسیح پس از مرگ زنده شد...». و بعد اضافه می‌کند‌‌‌: «بنابراین ... پابرجا و استوار بمانید. همیشه در کار و خدمت خداوند مشغول باشید، زیرا می‌دانید زحمت شما در خدمت او بی‌نتیجه نخواهد بود» (اول قرنتیان ۱۵:‏۱۹-‏‏‏‏۲۰ و ۵۸).

خدا عطا فرماید که در این ایام عید قیام‌، قلب‌های ما پر از شادی و آرامش مسیح زنده گردد.

صاحب زندگی ابدی

12وقتی دربارۀ امور زمینی سخن می گویم و آن را باور نمی کنید، اگر دربارۀ امور آسمانی سخن بگویم چگونه باور خواهید کرد؟ 13کسی هرگز به آسمان بالا نرفت، مگر آنکس که از آسمان پایین آمد، یعنی پسر انسان که جایش در آسمان است. 14همانطوری که موسی در بیابان مار برنجی را بر بالای چوبی قرار داد، پسر انسان هم باید بلند کرده شود 15تا هر کس به او ایمان بیآورد صاحب زندگی ابدی گردد.

 16زیرا خدا به دنیا آنقدر محبت داشت که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلکه صاحب زندگی ابدی شود. 17زیرا خدا پسر خود را به دنیا نفرستاد که از دنیا بازخواست کند بلکه تا آن را نجات بخشد. 18هر کس به او ایمان بیآورد از او بازخواست نمی شود اما کسی که به او ایمان نیاورد زیر حکم باقی می ماند، زیرا به اسم پسر یگانۀ خدا ایمان نیاورده است. 19حکم بازخواست این است که نور به دنیا آمد ولی مردم به علت اعمال شرارت آمیز خود تاریکی را از نور بهتر دانستند،20زیرا کسی که مرتکب کارهای بد می شود از نور نفرت دارد و از آن دوری می جوید مبادا اعمالش مورد ملالت واقع شود. 21اما شخص نیکوکار به سوی نور می آید تا روشن شود که اعمالش در خداترسی انجام شده است.»

شام عید فِصَح

(همچنین در مرقُس ۱۴: ۱۲ - ۲۱ و لوقا ۲۲: ۷ - ۱۴ و ۲۱ - ۲۳ و یوحنا ۱۳: ۲۱ - ۳۰)

17در نخستین روز عید فَطیر شاگردان نزد عیسی آمده از او پرسیدند: «کجا می خواهی برای تو نان عید فِصَح را آماده کنیم؟» 18عیسی جواب داد: «در شهر نزد فلان شخص بروید و به او بگوئید: استاد می گوید وقت من نزدیک است و فِصَح را با شاگردانم در منزل تو نگاه خواهم داشت.» 19شاگردان مطابق امر عیسی عمل کرده نان فِصَح را حاضر ساختند.

 20وقتی شب شد عیسی با دوازده شاگرد خود بر سر دسترخوان نشست. 21در وقت صرف غذا فرمود: «بدانید که یکی از شما مرا تسلیم دشمن خواهد کرد.» 22آنها بسیار ناراحت شدند و یکی پس از دیگری پرسیدند: «خداوندا، آیا من آن شخص هستم؟» 23عیسی جواب داد: «کسی که دست خود را با من در کاسه می بَرَد، مرا تسلیم خواهد کرد. 24پسر انسان به همان راهی خواهد رفت که در راجع به او نوشته شده است، اما وای بر آن کس که پسر انسان توسط او تسلیم شود. برای آن شخص بهتر می بود که هرگز به دنیا نمی آمد.»25آنگاه یهودای خائن در جواب گفت: «ای استاد، آیا آن شخص من هستم؟» عیسی جواب داد: «همانطور است که می گویی.»

شام خداوند

(همچنین در مرقُس ۱۴: ۲۲ - ۲۶ و لوقا ۲۲: ۱۴ - ۲۰ و اول قرنتیان ۱۱: ۲۳ - ۲۵)

26غذا هنوز تمام نشده بود، که عیسی نان را برداشت و پس از شکرگزاری آن را پاره کرده به شاگردان داد و گفت: «بگیرید و بخورید، این است بدن من» 27آنگاه پیاله را برداشت و پس از شکرگزاری آن را به شاگردان داد و گفت: «همۀ شما از این بنوشید 28زیرا این است خون من که اجرای عهد و پیمان نو را تأیید می کند و برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته می شود. 29بدانید که من دیگر از میوۀ تاک نخواهم نوشید تا روزی که آن را با شما در پادشاهی پدرم تازه بنوشم.» 30پس از آن، سرود فِصَح را خواندند و به طرف کوه زیتون رفتند.

پیشگویی انکار پِترُس

(همچنین در مرقُس ۱۴: ۲۷ - ۳۱ و لوقا ۲۲: ۳۱ - ۳۴ و یوحنا ۱۳: ۳۶ - ۳۸)

31آنگاه عیسی به آنها فرمود: «امشب همۀ شما مرا ترک خواهید کرد، زیرا نوشته شده است: چوپان را می زنم و گوسفندان گله پراگنده خواهند شد. 32اما پس از آنکه دوباره زنده شوم، پیش از شما به جلیل خواهم رفت.» 33پِترُس جواب داد: «حتی اگر همه تو را ترک نمایند، من هرگز چنین کاری نخواهم کرد.» 34عیسی به او گفت: «بیقین بدان که همین امشب پیش از آنکه خروس بانگ بزند، تو سه بار خواهی گفت که مرا نمی شناسی.» 35پِترُس گفت: «حتی اگر لازم شود با تو بمیرم. هرگز نخواهم گفت که تو را نمی شناسم.» بقیه شاگردان نیز همین را گفتند.