آیا کسی هست که هنوز دفتر خاطرات گناهکاری های گذشته اش را باز کند که دوباره در آن گناهی جدید از طبیعت گذشته را حک کند؟ خدا را شکر که محبت عیسی هست تا او را تازه کند و دوباره به او فرصتی تازه ببخشد. خدا را شکر که پدر تحمل می کند تا پسرش خون پاکش را فدیه گناهان ما بکند. خدا را شکر که روح القدس هنوز بدون هیچ تبعیضی ما را محبت می کند، راهنمایی می کند، هدایت و تسلی می دهد، خدا را شکر برای این همه محبت که تمام زندگی ما را در برگرفته . خدا را شکر برای این دورنمای پر از امید که در مقابل، هر که به عیسی ایمان آورده هست از همه مشکلاتی که بشر در حل آن ناتوان مانده ما را بیرون می کشد و ما را یاری می کند که به مشکلات عدم امید به آینده پیروز شویم. خدا ما را محبت می کند و این محبت خدا ازلی و ابدی است و بدون هیچ توقعی ما را محبت می کند. محبت خدا تمام نا شدنی است، ما را ترک نمی کند و هرگز ما را فراموش نمی کند، بیاییم ایمان ما را به این محبت استوار کنیم. محبتی از جنس ناب عیسی و از جنس ناب تثلیت. محبتی که به پشتوانه شعار، خود را به ما عرضه نکرده بلکه به واسطه عمل عیسی ما را در خود دارد.این محبت را کلام خدا از زبان عیسی توصیف خوبی می کند که میفرماید:« حکم من اینست که یکدیگر را دوست بدارید، همانطور که من شما را دوست داشتم. محبتی بزرگتر از این نیست که کسی جان خود را فدای دوستان خود کند.» (انجیل یوحنا 2: 12-13)
No comments:
Post a Comment