تعریف دعا

در تعریف دعا میتوان گفت که دعا عبارت است از یک ارتباط مستقیم، صحبت یا عرض و نیاز انسان به درگاۀ خداوند. انسان باید همه روزه و به طور مداوم به حضور خداوند دعا کند و دریچۀ قلب خود را برای خداوند بگشاید و با اعتراف به گناهان و خطا های خود، عرض حال خود را نیز به خداوند پیش کند. با اینکه به طور مداوم در حضور خداوند دعا میکنیم، بعضاً از خود میپرسیم: چرا خداوند به بعضی از دعا های ما جواب نمیدهد و یا دیر تر جواب میدهد؟ شاید در دعا همیشه به فکر نفع خود باشیم و همه چیز را برای خود بخواهیم؟ شاید بعضی از دعا های ما محصول وسوسه های شیطان باشد نه از دل و فکر ما. شاید در هنگام دعا روحاً با خداوند نمی باشیم و ذهن ما در کار های دنیوی مصروف باشد؟ یا شاید دعای ما از دل ناپاک بر خیزد و مورد قبول خداوند واقع نگردد؟ پس چگونه دعا کنیم تا خداوند جواب دعا های ما را بدهد؟

اولتر از همه باید به تنهایی در حضور خداوند زانو زده، روحاً، قلباً و جسماً خود را به دستان خداوند سپرده، او را با تمام دل و جان بپرستیم و از خداوند به خاطر نعمت ها و برکاتی که به ما میدهد، شکر گذاری کنیم.