یکی از کلماتی که در عهد جدید برای معرفی کردن ایمان داران به مسیح بکار رفته کلمۀ «قدیس» است. از لحاظ لغوی «قدیس» به
کسی گفته میشود که او مقدس باشد. پولس دررسالۀ اول قرنتیان فصل اول آیت ٢ نوشته می کند: «به کلیسای خدا که در قرنتس است، از جانب مقدسین در مسیح عیسی که برای تقدس خوانده شده اند. با همۀ کسانیکه در هر جا نام خداوند ما عیسی مسیح را می خوانند که (خداوند) ما و (خداوند) ایشان است.» منظور پولس هرگز این نیست که ایمان داران به سبب کدام کار بسیار فوق العاده مقام قدیس را نصیب شدند. او بصورت واضح این را خاطر نشان می نماید که قدیس بودن درنتیجه دعوت الهی است که ما نصیب آن شدیم.ما به اساس دعوت خدا برای خدا تقدیس یا جدا شدیم. ما زندگی مسیحی خود را در حالیکه فرزند خدا هستیم، بحیث طفل در مسیح شروع می کنیم. ما مقدسینی هستیم که گناه می کنیم، اما درمسیح تمام امکانات که از گناه دوری کنیم در اختیار خود داریم. پولس یک ترکیب جالب مقدس بودن و دوری نمودن از گناه را به افسسیان نوشته می کند، او با وجودیکه آنها را به حیث اشخاص مقدس یاد می کند به آنها میگوید: «پولس به ارادۀ خدا، رسول عیسی مسیح، به مقدسینی که در آفسس می باشند. . . . چنانکه ما را پیش از بیناد عالم در او بر گزید تا در حضور او در محبت مقدس و بی عیب باشیم.» (افسسیان۱: ۱ و ۴) آنها پیش از پیش با انتخاب خدا در مسیح مقدس شده بودند، اما هدف این بود که باید در راستای شبه شدن زیاد تر به عیسی مسیح در شخصیت خود به پخته گی برسند.ما ایمان داران به مسیح در تلاش تبدیل شدن به قدیسین نیستیم، بلکه قدیسنی هستیم که در حال شبه شدن به مسیح می باشیم.
No comments:
Post a Comment