خداوند یاریم کن

خداوندا، نسبت به من خشمگین مباش و در غضب خود مرا تنبیه نکن. خداوندا، افسرده دلم، بر من رحم فرما؛ بسیار ناتوانم، پس ای خداوند یاریم کن. جان من بشدّت پریشان است. ای خداوند تا به کی صبر کنم؟ بیا ای خداوند و مرا نجات بده؛ مرا به به‌خاطر رحمت خود رهایی ده. در دنیای مردگان یادی از تو نیست و کسی در آنجا تو را سپاس نمی‌گوید. از ناله خسته شده‌ام. هر شب سیل اشک در رختخواب من جاری است. به سختی می‌توانم ببینم؛ چشمانم ورم کرده‌اند زیرا از دست دشمنانم گریهٔ بسیار نموده‌ام. ای بدکاران، از من دور شوید، زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. خداوند التماس مرا شنیده و دعای مرا مستجاب نموده است. دشمنانم بشدّت شرمنده گردیده و با خجالت از پیشگاه خداوند رانده می‌شوند. (مزامیر 6:1-10 )