- دوست داشتن خدا . - دوست داشتن همسایه خود.

این دو حكم خلاصه  اراده خدا است. این همان چیزی است که خدا از هر انسان انتظار دارد. اگر ما این دو 

حکم را اجرا نمایم این بدان معنی است که عیسی مسیح را پیروی می نماییم. این دو حکم باید »شیمع« و یا کلمه ما باشد. ما بايد آن را حفظ کنیم، آنرا قرائت نمایم و آنرا به فامیل خود آموزش دهیم. بیشتر از همه، ما باید به اساس این دو حکم  زندگی خود را عیار نماییم.

از اين نوع محبت ما، جهانبان خواهند فهمید كه ما پیروان عیسی مسیح هستيم، وقتی كه ما خدای خود را دوست داشته باشیم، به خانواده خود محبت داشته باشیم، همسایه خود را دوست داشته باشیم و هم چنان به دشمنان خود محبت نماییم.

جوهر راه عیسی مسیح محبت به دیگران است. حقیر ترین زندگی را کسی دارد که  تنها به فکر خود است، ولی غنا ترین زندگی را کسی دارد که نسبت به دیگران احساس محبت داشته باشد. این پیام در مثل گوسفند و بز  به صورت واضح بیان شده است (متی ۲۵: ۳۱ – ۴۶). اين «گوسفندان» مراقب دیگران میباشند، بدون اینکه به خود توجه داشته باشند، محبت جوانمردانه آن است که به دیگران کمک نمایند بدون اینکه از دیگران توقع داشته باشید. برعكس » بزها » تنها در فكر خود هستند، و اگر آنها از دیگران مراقبت نمایند به خود  افتخار می کند و می بالند.

اگر ما عیسی مسیح را پیروی می کنیم، باید در جای قدم های او پای بگذاریم، به اساس تعالیم او رشد کنیم و به او نزدیک شویم، به دیگران احساس محبت داشته باشیم. این محبت ما شامل فامیل، همسایه ها و حتی دشمنان ما میشود.

استنلی جونز(وفات ۱۹۷۳ م) ، معلم بزرگ در هند گفت:«نهايی ترين مراقبت مسیحی آن است که حتی از دشمنان خود و کسانی که به آنها  بد رفتاری می نمایند ، مراقبت و کمک می نمایند.»