چرا عیسیِ مسیح بما تعلیم میدهد که در دعا بگوئید

دعا مثلِ یک چِک میماند که اگر آنرا بمبلغِ یک ملیون دولار در دست داشته باشیم اماّ آن چک از طرفِ صاحبِ چک بما داده نشده باشد و یا امضای صاحبِ چک در زیرش نباشد حتی یک سنت هم ارزش ندارد ؛

در دعای مسیحی نیز اگر نام و امضای صاحبِ آن یعنی عیسی زیرش نباشد هیچ ارزش و اعتباری نخواهد داشت ؛

بهمین دلیل یک مسیحی دعای خود را با عبارتِ به نام عیسیِ مسیح خاتمه میدهد ؛

هر کدام از ما فقط به واسطهِ عیسی است که میتوانیم بحضورِ خدا بیآئیم ؛

چون عیسی مسیح بود که با مَرگِ خود بر روی صلیب مانعِ اصلی را که ما بینِ ما و خدا بود برداشت ؛

و چون او کاهنِ همیشه زنده است و اعتبارِ بی حد در آسمان دارد در نامش این قدّرت نیز هست ؛

و هر کدام از ما در دعا است که با ایمان و در نام مسیحِ خداوند میتوانیم بحضور خدا بیآئیم ؛

(( ۱۳۹ )) ۱۴ ❊❊❊❊❊

چرا عیسیِ مسیح بما تعلیم میدهد که در دعا بگوئید: 

(((((( ای پدرِ ما که در آسمانی ؟ )))))) ؛

چون خدا شخص است و تک تکِ ما بشباهتِ او آفریده شده ایم ؛ 

او پدرِ مهربانِ تک تکِ هر کدام از ما انسانهاست که از گناهانِ خود توبه کرده به عیسی مسیح ایمان آورده ایم ؛

و این پدر آسمانیِ ما به ما این امتیاز را میدهد که بحضورش برویم و او را (( اَبّا )) که به آرامی بابا یا پدرِ عزیز میباشد بنامیم ؛

او نه تنها پدرِ ماست بلکه پدرِ آسمانیِ ما نیز هست ؛

هر کدام از ما زمانیکه به نام پدر دعا میکنیم در حقیقت با خالقِ عالمِ هستی صحبت میکنیم ؛

قدّرتِ دعای هر کدام از ما مسیحیان بطورِ کامل بستگی به درکِ روحانیِ ما از کسی که با او سخن میگوئیم دارد ؛

در حقیقت زمانیکه ما دعا میکنیم با خدایی صحبت میکنیم که خیلی خیلی بیشتر از عالمِ هستی که آفریده قدّرت دارد واین خدا در زمانِ دعا در کنارِ تک تکِ ماست ؛